Sanatın dünyalarından uzaktan görmüş olduğum, tanıdığım ve unuttuğum pek çok başka yüz olmuş olmalı. Ancak, görmenin ve tanımanın anlamı ışık hızında iletişimin yeni çağıyla birlikte dikkate değer biçimde değişti. Sosyal iletişim ortamlarında gerçekleşen ikinci doğuşumla başlayarak, uzaktan tanıdığım yüzlerle kolayca iletişim kurabilir oldum.
Ahmet Zeki'nin paylaştığı sözcükler ve görüntüler ve aramızdaki iletişim, mutlaka aynı düşünüyor olmasak bile hepimizin evreni benzer şekilde hissedebileceğimizi düşünmemi sağladı. Benim için evren, sınırlı zamanım ve uzayım içinde ulaşabileceğim ve anlayabileceğim her şeydir. Ahmet Zeki'den gelen yansımalar, Yüz Öyküleri'ndeki sınırlarımı çok genişletti. Yaşamda karşımıza çıkan her yüz, yeni zenginlikler getiriyor. Yakın ve özel yüzler, güzel yollar açıyor. Güç veriyor. Dost yüzlerle karşılaşıp tanışabilmek, büyük bir şans olmalı.
Gülüşünde şifa
Sesinde türküler
Öylece gidiyorsun
Yürekler tutuşuyor...
....
....
Senkronu Kaçmış Gülüşler
Havadar bir aklım ve kalbim var.
Üşüyorum, altımda bir ıslaklık…
Refah tabana yayılıyor galiba.
Hâliyle her şeyi komik tarafından alıyorum.
Aksi hâlde duygusal merhemler, sinir sistemimizi iyileştiremeyecek.
Ve yüzümüzde eğreti duracak senkronu kaçmış gülüşler.
Haydi, hep birlikte gazlanmadan gülelim.
Medya eğlendirecek, spor heyecanlandıracak.
Bize de güle oynaya yaşamak kalıyor.
Dikkat edelim, cari açığımız görünmesin…
Memleket-i Harika, dil ile tarif edilmez, kalem ile yazılmaz. Gördüğüm en güzel diyar olup, burada hem şarkın hem de garbın özelliklerini görmek mümkündü. Yabancılar buranın havasına ve suyuna ve dahi göbek atan hatunlarına bayılmaktaydı. Turist hurilere 'fıstık, lokum' deyu adlar takılmakta ve dahi çok iyi muamele yapılmaktaydı. İş bu nedenle, bu diyara gelen turistler, memleketin ahlakını bozduğu gerekçesiyle defaten tecavüze uğradıklarından bir daha gelmemekteydi.
erguvan zamanı
Nisan belki de mizansendir
Belki de yoksun
Renkler masumdur
Zaman erguvan zamanı
Sen eskiden böyle değildin
Hukuk gibiydi dudakların.
Hayatın tazeliği gülüşlerinde
Öperdin sabahları
Korkardı karanlık.
Ahmet Zeki Yeşil; İzmir/Buca Eğitim Fakültesi/Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü mezunu. Yazmaya İzmir'de, öğrencilik yıllarında mizah öyküleri/yazılarıyla başladı. Ülkemizin çeşitli yörelerinde çalıştı. 90'lı yıllarda, yurtdışında bulunması nedeniyle bir süre yazmaya ara verdi. Halen Ankara'da yaşıyor. Mizah öyküleri/yazıları ve şiirleri dergilerde yayınlanmaktadır.
“Ve İzmir” isimli şiiri, İzmir Şiirleri Antolojisi-2010'nde yer aldı. “Hey Üniversiteli” Eğitim-Sen İstanbul 6'nolu Üniversiteler Şubesi ile Homur Mizah Grubu'nun, Şubat 2013'te düzenlediği “I. Altın Yumurta” yarışmasında Marş Güftesi dalında 2.lik ödülünün sahibi oldu.
Mizah bir tutku olarak devam ederken, ilk kitabı için şiirde karar kıldı.
http://www.ahmetzekiyesil.com/
http://www.volsitrit.com/
https://www.facebook.com/ahmetzeki.yesil/about
Kitaplar:
Erguvan Zamanı (Şiir)
Memleket-i Harika (Mizah)
Senkronu Kaçmış Gülüşler (Mizah)
Hunili Kral (Mizah)
....
"NASRETTİN HOCA NEDEN ÖLDÜ?"
"Ağlayan çocukların yüzüne adı" bir gülümseme olmuş Ahmet Zeki Yeşil'in. "Nasrettin Hoca'nın torunlarının her yer olması gerek" diyordum ama bu kadar aramızda olduklarını bilmiyordum. Çocuklar oldukça, gülümseyen ve gülümseten çocukların sayısı artacak galiba. Nasrettin Hoca'nın torunları her yanı kaplayacak. Dünya gülecek.
Ahmet Zeki Yeşil, 4 Temmuz 2019'da bir TV çekiminden söz etmiş. Mizahını ve ağırlıklı olarak son kitabı NASRETTİN HOCA ARAMIZDA'yı anlattığını söylemiş.
....
....
"Almanya’da aylık olarak Türkçe/Almanca yayımlanan WELT HEIMAT Gazetesi'ndeyim. Kitabımın kapak karikatürü Berlin'de yaşayan karikatür sanatçısı Hayati Boyacıoğlu tarafından çizilmiştir."
....
Ahmet Zeki Yeşil, 2000+X'i Kanguru Yayınevi standında görmüş, iki de fotoğraf göndermiş. Bunu paylaşın. "azy bana sürpriz yaptı" deyin, bence güzel olur" demiş. Gerçekten güzel bir sürpriz oldu. İzmir'den Aydın Şimşek ve Ahmet Zeki Yeşil'in gülümseyen dost yüzlerini görmek.
....
LUCKY VE DORA
21 Eylül 2012'de Nilgün Altan, "17 yıldır bizimle yaşayan sevgili Lucky'mizi <> kaybettik" demiş. Ahmet Zeki Yeşil, "Bu acıyı çok iyi bilirim" diyerek Dora'nın öyküsünü paylaşmış. Belki de ancak sözcükler ve görüntüler, sesler ve dokunuşlar, yaşananlar ve yaşanamayanlar hep birlikte uzaklaşarak geçmişte kalıp yalnızca anılara dönüştüğünde; yaşamın ne olduğunu gerçekten anlayabiliyoruz. Küçücük öykülerde büyük sırların saklı olduğunu görebiliyoruz.
